Archiwum wydarzeń

Danuta to owoc miłości Wandy i Andrzeja Szaflarskich. To imię przez nich wybrane, a przez księdza przy chrzcie zakwestionowane, jako nie za bardzo chrześcijańskie. Zofia była imieniem odpowiedniejszym, więc ksiądz ochrzcił Danutę Zosią, a ona potem musiała to odkręcać.

Danusia to nazwa popularnego batonika, którym nasza bohaterka się zajadała i z którym miała więź. Ksiądz ją zburzył, odmawiając jej imienia, czym tłumaczyła swój antyklerykalizm, a nawet porzucenie na znaczną część życia wiary i Kościoła.

Danuta miała narzeczonego i bardzo go kochała. Ale przed małżeństwem się wzbraniała. Z pewnych powodów nie mogła odmówić oświadczyn, sumienie jej nie pozwalało. Po ślubie płakała trzy dni, a na pytanie męża: dlaczego płaczesz? – odpowiedziała, że z powodu tego papieru, który każe jej z nim być. A ona nie lubi czegoś musieć. Jednocześnie uspokajała męża, że może się przyzwyczai. Ale nie dała rady. Nie przyzwyczaiła się...

Biografia „Danuta Szaflarska. Jej czas”, bo o niej mowa, napisana przez Gabriela Michalika, to nie tylko anegdoty i dykteryjki. To również długa historia teatru, kina, relacji społecznych, wydarzeń politycznych. Opowiedzianych przez pryzmat długiego i do końca zawodowo aktywnego życia aktorki.

Do lektury w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki w Mediatece w Straszynie.

Program DKK dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.